1. Starosta może inicjować i realizować program specjalny w celu wspierania aktywności zawodowej i przy- wracania na rynek pracy bezrobotnych.
2. Program specjalny może być realizowany samodzielnie przez starostę lub we współpracy z:
1) publicznymi służbami zatrudnienia,
2) agencjami zatrudnienia,
3) podmiotami ekonomii społecznej,
4) podmiotami, o których mowa w art. 36 ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o ekonomii społecznej,
5) gminami,
6) pracodawcami
– na podstawie pisemnego porozumienia.
3. W przypadku podmiotów ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 pkt 5 lit. b i c ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o ekonomii społecznej, pisemne porozumienie, o którym mowa w ust. 2, jest zawierane z jednostkami tworzącymi lub prowadzącym te podmioty.
4. Program specjalny jest finansowany z kwoty środków na finansowanie form pomocy, o której mowa w art. 267 ust. 1.
5. Realizowane w ramach programu specjalnego formy pomocy i specyficzne elementy wspierające zatrudnienie są finansowane z Funduszu Pracy.
6. Maksymalna wysokość środków Funduszu Pracy przeznaczonych na finansowanie specyficznych elementów wspiera- jących zatrudnienie na jednego uczestnika programu specjalnego nie może przekroczyć 150 % przeciętnego wynagrodzenia.
7. Specyficzne elementy wspierające zatrudnienie, zakupione z Funduszu Pracy przez PUP, mogą stać się własnością uczestnika programu specjalnego po zakończeniu programu specjalnego lub po zakończeniu udziału w programie specjal- nym z powodu podjęcia zatrudnienia, o ile są niezbędne do uzyskania lub utrzymania zatrudnienia.
8. Minister właściwy do spraw pracy może przyznać na realizację programów specjalnych środki z rezerwy Funduszu Pracy, o której mowa w art. 267 ust. 2.