1. Z tytułu uczestnictwa w PPK w danym roku kalendarzowym uczestnik PPK otrzymuje dopłatę roczną do PPK w wysokości 240 zł, zwaną dalej „dopłatą roczną”.
2. Uczestnikowi PPK przysługuje dopłata roczna, jeżeli kwota wpłat podstawowych i dodatkowych finansowanych przez podmiot zatrudniający oraz uczestnika PPK w danym roku kalendarzowym jest równa co najmniej kwocie wpłat podstawowych należnych od kwoty stanowiącej 6-krotność minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w tym roku, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. Uczestnikowi PPK, o którym mowa w art. 27 ust. 2, dopłata roczna przysługuje w przypadku, gdy kwota wpłat podstawowych i dodatkowych finansowanych przez podmiot zatrudniający oraz uczestnika PPK w danym roku kalendarzowym jest równa co najmniej 25 % kwoty wpłat podstawowych należnych od kwoty stanowiącej 6-krotność minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w tym roku.
4. Dopłata roczna przysługuje uczestnikowi PPK, o którym mowa w art. 27 ust. 2, po przeprowadzeniu weryfikacji, na podstawie informacji przekazanych przez ZUS, o których mowa w art. 34 ust. 3.
5. Jeżeli w wyniku weryfikacji okaże się, że uczestnik PPK, o którym mowa w art. 27 ust. 2, osiągał w którymkolwiek miesiącu, w którym wysokość wpłat podstawowych finansowanych przez tego uczestnika PPK wynosiła mniej niż 2 % jego wynagrodzenia, łączne miesięczne wynagrodzenie ze wszystkich źródeł przekraczające kwotę określoną w art. 27 ust. 2, uczestnikowi PPK za rok, w którym nastąpiło takie przekroczenie, dopłata roczna nie przysługuje.
6. Przy ustalaniu uprawnienia do dopłaty rocznej uwzględnia się kwoty wpłat podstawowych i dodatkowych finansowanych przez podmiot zatrudniający oraz uczestnika PPK w danym roku kalendarzowym, dokonanych w związku ze wszystkimi rachunkami PPK prowadzonymi dla uczestnika PPK.