1. Pracownik powiatowego urzędu pracy lub Ochotniczego Hufca Pracy zatrudniony w dniu wejścia w życie ustawy na stanowisku pośrednika pracy – stażysty staje się młodszym doradcą do spraw zatrudnienia, o którym mowa w art. 89 ust. 1 pkt 1.
2. Pracownik powiatowego urzędu pracy lub Ochotniczego Hufca Pracy zatrudniony w dniu wejścia w życie ustawy na stanowisku pośrednika pracy staje się doradcą do spraw zatrudnienia lub starszym doradcą do spraw zatrudnienia, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 lub 3.
3. Pracownik wojewódzkiego urzędu pracy lub powiatowego urzędu pracy, lub pracownik Ochotniczego Hufca Pracy zatrudniony w dniu wejścia w życie ustawy na stanowisku doradcy zawodowego – stażysty staje się młodszym doradcą zawodowym, o którym mowa w art. 92 ust. 1 pkt 1.
4. Pracownik wojewódzkiego urzędu pracy lub powiatowego urzędu pracy, lub Ochotniczego Hufca Pracy zatrudniony w dniu wejścia w życie ustawy na stanowisku doradcy zawodowego staje się doradcą zawodowym lub starszym doradcą zawodowym, o których mowa w art. 92 ust. 1 pkt 2 lub 3.
5. Inni niż wymienieni w ust. 1–4 pracownicy wojewódzkiego urzędu pracy, powiatowego urzędu pracy oraz Ochotniczych Hufców Pracy, o których mowa w przepisach ustawy uchylanej w art. 460, z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stają się pracownikami odpowiednio WUP, PUP oraz OHP, w rozumieniu niniejszej ustawy.
6. W terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy Komendant Główny OHP, zastępcy Komendanta Głównego OHP, wojewódzcy komendanci OHP i ich zastępcy, dyrektorzy centrów kształcenia i wychowania OHP oraz dyrektorzy ośrodków szkolenia zawodowego OHP dostosują się do zakazów określonych w art. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne oraz złożą pierwsze oświadczenie o stanie majątkowym ministrowi właściwemu do spraw pracy albo Komendantowi Głównemu OHP.