Sposób liczenia okresu zasiłkowego w 2023 roku
- 27 czerwca 2023
Spis treści:
- Czym jest okres zasiłkowy
- Ile może wynosić okres zasiłkowy?
- Otwieranie nowego okresu zasiłkowego a rodzaj schorzenia
- Wyczerpanie okresu zasiłkowego – konsekwencje
- Skutki zmian dotyczące okresów zasiłkowych
Czym jest okres zasiłkowy?
Pojęcie okres zasiłkowy funkcjonuje wyłącznie w zakresie zasiłku chorobowego. Jest to maksymalna liczba dni, za które w przypadku niezdolności do pracy przysługuje zasiłek chorobowy. Niezdolność do pracy może trwać dłużej, ale zasiłek chorobowy będzie przysługiwał tylko przez ściśle określony czas.
Długość okresu zasiłkowego, zasady jego liczenia, sposób zliczania okresów niezdolności do pracy do tego samego lub nowego okresu zasiłkowego są uregulowane w przepisach ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zwanej dalej ustawą zasiłkową.
Ile może wynosić okres zasiłkowy?
Podstawowy okres zasiłkowy wynosi 182 dni. W przypadku niezdolności do pracy spowodowanej gruźlicą lub niezdolności w okresie ciąży, okres jest wydłużony do 270 dni.
Od 1 stycznia 2022 r. przepisy dotyczące sposobu zliczania okresów niezdolności do pracy uległy zaostrzeniu. Nowelizacja przepisów miała na celu utrudnienie otwierania nowych okresów zasiłkowych, co ma skutkować uniemożliwieniem wieloletniego przebywania za zasiłkach chorobowych. Przed zmiana przepisów, przy zmianie jednostki chorobowej, wystarczył zaledwie jeden dzień przerwy, aby ubezpieczony nabywał prawo do nowego okresu zasiłkowego.
Otwieranie nowego okresu zasiłkowego a rodzaj schorzenia
Obecnie rodzaj schorzenia nie ma żadnego znaczenia w przypadku otwierania nowego okresu zasiłkowego. Otworzenie nowego okresu zasiłkowego możliwe jest w sytuacji gdy przerwa w niezdolności do pracy przekracza 60 dni. Inaczej mówiąc - przerwa trwająca co najmniej 61 dni powoduje, że powstaje prawo do nowego okresu zasiłkowego.
Od tej zasady jest jedno odstępstwo. Przerwa może trwać krócej, ale niezdolność do pracy po przerwie krótszej musi być w okresie ciąży. W takiej sytuacji wystarczy, że przerwa wynosi jeden dzień, ale musi być uwzględniona.
Jeśli trwa niezdolność do pracy i nie jest to w okresie ciąży, następnie bez dnia przerwy wpływa kolejne ZLA, to nie ma żadnych podstaw do otworzenia nowego okresu zasiłkowego. W takiej sytuacji ciąża powoduje zamianę 182 dniowego okresu na 270 dniowy, od którego należy odjąć dotychczas już wykorzystane dni nieprzerwanej niezdolności. Niezdolność w okresie ciąży jest jedynym wyjątkiem. Inne zdarzenia np. wypadek przy pracy, powodujący przejście z ubezpieczenia chorobowego na ubezpieczenia wypadkowe, nie pozwala na otworzenie nowego okresu zasiłkowego jeśli przerwa między niezdolnościami do pracy nie przekracza 60 dni.
W przypadku braku przerwy między okresami niezdolności do pracy przepisy nie przewidują żadnych odstępstw. Wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy podlegają wliczeniu do jednego okresu zasiłkowego.
Wyczerpanie okresu zasiłkowego - konsekwencje
Po wyczerpaniu okresu zasiłkowego ubezpieczony może nie odzyskać zdolności do pracy. Wówczas może starać się o świadczenie rehabilitacyjne - jeśli rokuje odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie może być przyznane na okres nieprzekraczający 12 miesięcy. Okres świadczenia jest uznawany przez ZUS jako okres niezdolności do pracy. Okres świadczenia rehabilitacyjnego ma wpływ na ustalanie okresu zasiłkowego przy kolejnej niezdolności do pracy. Po zakończeniu świadczenia rehabilitacyjnego, ubezpieczony odzyskał zdolność do pracy i do niej powrócił. W przypadku przedłożenia przez takiego ubezpieczonego zaświadczenia ZLA można otworzyć okres zasiłkowy, jeśli wystąpi przerwa przekraczająca 60 dni, liczona od dnia zakończenia świadczenia rehabilitacyjnego, a nie od dnia zakończenia okresu zasiłkowego przed tym świadczeniem.
Skutki zmian dotyczące okresów zasiłkowych
Przedstawiona nowelizacja ustawy zasiłkowej, skróciła również okres zasiłkowy w części przypadającej po ustaniu tytułu do ubezpieczeń. Maksymalna liczba dni, za jaką ubezpieczony otrzyma zasiłek chorobowy po ustaniu tytułu do ubezpieczeń, wynosi 91 dni - oczywiście z zachowaniem zasady, że wraz z częścią okresu w czasie ubezpieczenia nie może przekraczać 182 dni.
Od tej zasady są trzy odstępstwa: niezdolność w okresie ciąży, niezdolność spowodowana gruźlicą oraz z tytułu poddaniu się badaniom na dawcę lub zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów.